Waarom kiezen mensen voor een psychoanalyse? Waarom zou je een zo kostbare, tijdrovende en emotioneel intensieve therapie aangaan? Lees hier welke beweegredenen aan de keuze voor deze behandelvorm ten grondslag kunnen liggen:

• Het leed van zich herhalende patronen (bijvoorbeeld in relaties, familie of op het werk) die je graag wil veranderen, omdat ze je steeds weer in de problemen brengen, maar wat – zelfs met de beste wil van de wereld en goede adviezen – niet lukt. Het lijden gaat vaak gepaard met fysieke symptomen, ernstige klachten van angst, vervreemding, somberheid, dissociatie, dwangmatigheid, boosheid, hopeloosheid, relatieproblemen en kwesties rond seksualiteit.

• Het besef dat een diepergaande en intensieve therapie nodig is om in het contact met de ander – je psychoanalyticus – de blinde vlekken in jezelf te verhelderen waarbij je meer of minder bewust wel aanvoelt dat hiervoor tijd, vertrouwen en continuïteit nodig is.

• De ervaring dat het effect van eerdere therapeutische behandeling niet (voldoende) stand heeft gehouden.

• Het verlangen naar een bevredigender, diepgaande relatie met jezelf, de mensen en de wereld om je heen; meer zin willen geven aan het leven in de dubbele betekenis, van zingeving en vreugde beleven.

• De wens een groter gevoel van innerlijke vrijheid te verwerven: meer ruimte te krijgen om vrijer te kunnen denken, voelen en vanuit jezelf – minder afhankelijk van anderen – keuzes te durven en kunnen maken waardoor je steviger in het leven kan komen te staan.

• De nieuwsgierigheid te willen ontdekken wat er zich onbewust in je binnenwereld afspeelt en hoe dat zich verhoudt tot het leven dat je leidt. De liefde voor het ‘kennen van de waarheid in jezelf.’

• En als je psychoanalyticus wil worden: een eigen (leer)analyse maakt – naast theorie en zelf analyseren – een wezenlijk onderdeel uit van je ontwikkeling in het vak.